Uzależnienie to choroba, której doświadczają miliony osób na całym świecie. Dotyka ona ludzi w każdym wieku, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, bez względu na sytuację ekonomiczną i pozycję społeczną. Z powodu kompulsywnych, nałogowych zachowań cierpi nie tylko uzależniony, ale również bliscy, rodzina i przyjaciele. Zanim nastąpi właściwa diagnoza, często mija wiele miesięcy, a nawet lat, ponieważ wielu chorych nie zauważa problemu. Aby rozpocząć leczenie, osoba sama musi widzieć, że nie radzi sobie z nałogiem i zapragnąć zmiany. Zdarza się, że uzależnieni decydują się na terapię ze względu na naciski współmałżonków czy rodziców. Opory przed profesjonalną pomocą mogą mieć różne podłoże i zależą od wielu czynników. Jakie zatem mogą być powody, dla których osoba uzależniona nie ma ochoty się leczyć?
Brak poczucia bycia uzależnionym
Osoby uzależnione często nie zdają sobie sprawy z tego, że mają problem. Ma to miejsce zwłaszcza jeśli nie czują skutków swojego nałogu od razu. Wielu ludziom alkoholik czy narkoman kojarzy się z kimś zaniedbanym, odrzuconym przez społeczeństwo, bez rodziny i przyjaciół. W rzeczywistości uzależnienie dotyka ludzi ze wszystkich warstw społecznych, również osoby na wysokich, odpowiedzialnych stanowiskach w firmach. Bardzo często zdarza się, że nałóg stanowi istotną część stylu życia danej osoby lub grupy, w jakiej się ona znajduje, a wspólne picie, przyjmowanie narkotyków czy hazard to elementy, z którymi uzależniony spotyka się na co dzień. W związku z tym, że w danym towarzystwie określone zachowania uznaje za coś normalnego, chory nie ma poczucia, że sobie szkodzi, ponieważ nie wyróżnia się swoim zachowaniem na tle innych. Stała praca czy wysoki status społeczny sprawiają, że ma poczucie kontroli nad swoim życiem. Często jest również tak, że osoba uważa, że w każdej chwili może zerwać ze swoim nałogiem, jeśli tylko zechce.
Wstyd przed leczeniem
Przyznanie się do tego, że jest się uzależnionym to duży krok w kierunku leczenia. Zauważenie własnego problemu i nazwanie go po imieniu stanowi niezwykle ważną kwestię. Uzależnienie dla wielu osób oznacza słabość, świadczy o tym, że nie panują oni w pełni nad sobą i swoim życiem. W przypadku alkoholików, zaprzestanie picia wiąże się często z unikaniem uczestnictwa w różnego rodzaju wydarzeniach społecznych, a dla części z nich także z wyznaniem swojego problemu przyjaciołom czy rodzinie. Uczestnictwo w terapii wymaga zaangażowania czasu i chęci, często odcięcia się od towarzystwa, które nie sprzyja życiu w trzeźwości. Przyznanie się przed współpracownikami czy znajomymi wiąże się często z poczuciem wstydu zwłaszcza dla osób, które niechętnie mówią innym o własnych słabościach.
Choroby towarzyszące uzależnieniu
Niechęć przed podjęciem leczenia może wynikać również z braku wewnętrznej motywacji, która ma podłoże w ogólnym zniechęceniu do życia i zobojętnieniu wobec rzeczywistości. Dla części osób uzależnienie stanowi rodzaj odskoczni od problemów, z którymi sobie nie radzą. Zdarza się, że osoby cierpiące na zaburzenia nastroju, depresję oraz inne psychiczne problemy sięgają po środki odurzające, aby stłumić swoje odczucia wynikające z choroby. Nieleczona czy tez nierozpoznana depresja może prowadzić między innymi do uzależnienia od alkoholu, uzależnienie od narkotyków czy leków. W takiej sytuacji chory rzadko rozważa podjęcie leczenia, ponieważ nie potrafi racjonalnie myśleć o swojej sytuacji czy zmusić się do działania. Wtedy bardzo ważne jest wsparcie osób bliskich i profesjonalna pomoc psychoterapeuty. Nadzieja i wiara w to, że terapia może rzeczywiście poprawić jakość życia to pierwszym krok do wyrwania się z nałogu.
Chęć samodzielnego wyleczenia
Wśród osób ambitnych, mających na swoim koncie istotne życiowe osiągnięcia ( sportowe, zawodowe ) panuje przeświadczenie, że doskonale poradzą sobie ze swoim nałogiem samodzielnie. Przeważnie są to ludzie, którzy zazwyczaj musieli radzić sobie z problemami w pojedynkę, nie oczekując pomocy ze strony innych. Chęć pokonania swojej słabości stanowi dla nich sposób na udowodnienie sobie swojej wartości i siły. Błędne przekonanie o tym, że skorzystanie z czyjej pomocy świadczy na ich niekorzyść, może mieć bardzo negatywne skutki. Zdarza się, że przeświadczenie uzależnionej osoby, o tym, że sama doskonale sobie poradzi może także wynikać z jej wstydu przed przyznaniem się innym do swojego problemu. Dlatego bardzo ważne, by uświadamiać ludzi, że terapia to nie wstyd, a forma profesjonalnej pomocy i leczenia osoby chorej, którą prowadzą eksperci w dziedzinie uzależnień.
Leczenie uzależnienia jest kluczowe nie tylko dla zdrowia osoby uzależnionej. Pozwala także oszczędzić cierpienia osobom z jego otoczenia, które przejmują obowiązki uzależnionego,.Bliscy są narażeni na straty emocjonalne, ból, stres, cierpienie bywają też odpowiedzialni za starty finansowe. Wszystkich zainteresowanych terapią uzależnień zachęcamy do bezpośredniego kontaktu z naszym ośrodkiem.
