Czy jest to nowa przypadłość społeczna, czy może nowoczesna moda? Jak pomóc komuś kto cierpi na depresję? Myślę, że nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Niemniej obserwowany wzrost zjawiska, każe skupić się na poszukiwaniu powodów powstawania tego zaburzenia.
Często w czasie rozmów telefonicznych słyszę pytania: Podejrzewam u siebie depresję, co mam robić? Mój znajomy ma depresję jak mu pomóc? Jednak depresja nie jest tak jednorodna jak mogłoby się wydawać. Nie można po prostu stwierdzić, że ktoś ma depresję bądź jej nie ma. Zaburzenia te nie są także “złym samopoczuciem”, czy niechęcią do “wzięcia się w garść”. Towarzyszący objawom depresyjnym smutek, lęk, wiele objawów somatycznych, utrudniają normalne funkcjonowanie życiowe, powodują wycofywanie się z relacji z innymi ludźmi oraz samotność. Dlatego nie należy bagatelizować objawów depresji.
Najczęściej występujące objawy depresji
- Zaburzenia apetytu (nadmierny lub osłabiony)
- Zaburzenia snu (bezsenność lub nadmierna senność)
- Bóle głowy
- Suchość w ustach
- Zaburzenia wagi ciała
- Obniżona sprawność seksualna
- Zaburzenia menstruacji
Żeby można było zdiagnozować depresję, powyższe objawy powinny występować przez minimum dwa tygodnie.
Inne, istotne objawy depresji
- Stale utrzymujące się złe samopoczucie, nastrój depresyjny
- Utrata zainteresowań i przeżywania przyjemności
- Stałe uczucie zmęczenia
A także
- Występowanie myśli i czynów samobójczych
- Zaniżenie samooceny, brak wiary w siebie
- Narastające poczucie winy
- „Czarnowidztwo”
- Osłabienie koncentracji
Rozróżniamy różne odmiany depresji:
- Dystymia (przewlekłe zaburzenia o charakterze nerwicowym. Często nie rozpoznana trwa całe życie i ma ogromny wpływ na jego jakość. Szacuje się że cierpi na nią ok. 2% populacji)
- Depresja endogenna („wewnętrzna”) wynika z zaburzeń biologicznych gospodarki serotoniną, czy noradrenaliną.
- Depresja egzogenna („zewnętrzna”) zwana reaktywną. Ma ona związek z tym co nas otacza. To najczęściej depresje sezonowe, poporodowe, po stracie osób bliskich, po stracie pracy itp.
- Depresja maniakalna zwana Chorobą Afektywną Dwubiegunową (ChAD)
Osobiste refleksje autora
Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że dywagacje na temat depresji są trudne do zrozumienia z punktu widzenia kogoś, kto nie przeżył tego zaburzenia. To tak, jakby spróbować opowiedzieć osobie niewidomej od urodzenia o tym jakie są kolory, w taki sposób, by je ona potrafiła rozróżnić i „zobaczyć” wyobraźnią lub nazwanie i zdefiniowanie koloru którego nie ma. Jednak dla mnie nie są to jedynie rozważania teoretyczno-akademickie. Depresja to jakby śmierć duszy. To jakby dusza ta została gdzieś zagubiona bądź porwana w obszary z których nie można jej przywołać. Jednak wiem jak różne są objawy depresji. Bardzo często, oprócz głębokiej psychoterapii grupowej i indywidualnej, należy wspomóc pacjenta farmakoterapią. Bez względu na stopień zaawansowania problemu, diagnozę należy pozostawić profesjonalistom. Należy wystrzegać się domorosłych „psychoterapeutów” twierdzących, że należy brać się w garść, nie rozczulać, bo nie ma powodów do zmartwień.
Nie tylko my piszemy na temat depresji. O tym czym jest depresja, jak pomóc osobom dotkniętym tym zaburzeniem poczytaj w sieci, jednak tylko tam gdzie warto. Szczególnie polecam artykuł pt. „Depresja – czym jest ta choroba?” na stronach portalu Psychiatria.pl.
